Aktualności

Minęło prawie siedem lat, odkąd Komisja Regulacyjna Alaski skarciła największe stanowe przedsiębiorstwa energetyczne za brak współpracy w celu poprawy niezawodności i obniżenia kosztów w sieci Railbelt.

25 marca przedsiębiorstwa użyteczności publicznej przedstawiły ostateczny plan reagowania.

Wniosek Rady ds. Niezawodności Pasów Kolejowych do RCA utworzyłby organizację ds. niezawodności elektrycznej (ERO) do zarządzania, planowania i oceny potencjalnych inwestycji w sieć przesyłową Railbelt, która obejmuje terytoria pięciu zakładów użyteczności publicznej w czterech najbardziej zaludnionych obszarach Alaski.

Rada, czyli RRC, byłaby kierowana przez radę składającą się z przedstawicieli każdego z przedsiębiorstw użyteczności publicznej spośród 13 dyrektorów z prawem głosu, ale co ważne, obejmowałaby również kilku przedstawicieli interesariuszy, którzy opowiadali się za zmianami w sposobie działania przedsiębiorstw użyteczności publicznej.

Przewodnicząca RRC, Julie Estey, powiedziała, że ​​aplikacja zobowiązuje raczkującą organizację do „ciągłej współpracy, przejrzystości, doskonałości technicznej i integracji”, ponieważ grupa stara się sprostać stale zmieniającym się wymaganiom konsumentów Railbelt.

Ze względu na starzejące się, jednoliniowe połączenia przesyłowe między skupiskami ludności w pasie kolejowym i ceny gazu ziemnego, które do niedawna były dwa do trzech razy wyższe niż w większości Dolnego 48, presja na znaczące zmiany w systemie elektrycznym pasa kolejowego narasta od lat. lata.

„Koncepcja struktury współpracy, która łączy różnorodne perspektywy z korzyścią dla całego regionu, była dyskutowana od dziesięcioleci i nie moglibyśmy być bardziej zadowoleni z osiągnięcia tego przełomowego kamienia milowego” — powiedział Estey, który jest również odpowiedzialny za sprawy zewnętrzne dyrektor Matanuska Electric Association.„RRC docenia rozpatrzenie przez RCA naszego wniosku i, jeśli zostanie zatwierdzony, jesteśmy gotowi do wypełnienia krytycznej misji pierwszego stanowego URE”.

W czerwcu 2015 r. pięcioosobowa organizacja RCA opisała sieć Railbelt jako „rozdrobnioną” i „zbałkanizowaną”, opisując, w jaki sposób brak ogólnosystemowej struktury instytucjonalnej w tamtym czasie skłonił przedsiębiorstwa użyteczności publicznej do wspólnego zainwestowania około 1,5 miliarda dolarów w oddzielny nowy gaz -opalane obiekty wytwórcze z niewielką oceną tego, co byłoby najlepsze dla całej sieci Railbelt.

Region Railbelt rozciąga się od Homera do Fairbanks i odpowiada za ponad 75% energii zużywanej w stanie.

W rzadkim posunięciu dla w większości apolitycznego organu administracyjnego RCA zatwierdziła ustawodawstwo stanowe uchwalone w 2020 r., Które wymagało ustanowienia URE pasa kolejowego, a także określenie niektórych jego celów popchnęło przedsiębiorstwa użyteczności publicznej do działania po dobrowolnych wcześniejszych próbach utworzenia innego planowania zasilania organizacje utknęły w martwym punkcie.

Z rzecznikiem RCA nie udało się skontaktować na czas z tą historią.

Wyraźnym przykładem potrzeby ulepszeń systemu jest fakt, że zakłady użyteczności publicznej często nie były w stanie zmaksymalizować korzyści kosztowych energii wodnej z państwowej elektrowni Bradley Lake w pobliżu Homer z powodu ograniczeń w liniach przesyłowych między Półwyspem Kenai a reszta Pasa Kolejowego.Bradley Lake to największa elektrownia wodna na Alasce i zapewnia najtańszą energię w regionie.

Zakłady użyteczności publicznej oszacowały, że czteromiesięczna przerwa w 2019 roku, po tym jak odcinek linii przesyłowych został uszkodzony przez pożar Swan Lake w pobliżu Cooper Landing, kosztowała podatników w Anchorage, Mat-Su i Fairbanks prawie dodatkowe 12 milionów dolarów, ponieważ odcięła zasilanie z Bradley Lake.

Chris Rose, dyrektor wykonawczy Projektu Energii Odnawialnej na Alasce i członek zarządu Komitetu Wdrożeniowego RRC, od dawna podkreśla potrzebę niezależnej grupy do planowania inwestycji w Railbelt, które mogłyby zmaksymalizować wydajność między zakładami użyteczności publicznej poprzez lepszą koordynację wytwarzania energii i zachęcać do większej liczby projektów energii odnawialnej w regionie.

W tym celu gubernator Mike Dunleavy przedłożył w lutym przepisy nakazujące, z pewnymi wyjątkami, aby co najmniej 80% energii pasa kolejowego pochodziło ze źródeł odnawialnych do 2040 r. Rose i inni aktywni interesariusze stwierdzili, że osiągnięcie takiego standardu portfela energii odnawialnej jest możliwe tylko z niezależną organizacją, która mogłaby zaplanować sieć Railbelt w celu optymalizacji integracji energii odnawialnej.

Badania zlecone przez Alaska Energy Authority wykazały, że solidny, nadmiarowy system przesyłowy Railbelt kosztowałby ponad 900 milionów dolarów, chociaż wielu liderów użyteczności publicznej kwestionuje potrzebę wielu indywidualnych inwestycji w ramach tej sumy.

Rose czasami głośno krytykowała sposób, w jaki liderzy zakładów użyteczności publicznej Railbelt podeszli do integracji odnawialnych źródeł energii, których nie posiadają.Liderzy zakładów użyteczności publicznej twierdzą, że mają obowiązek w pierwszej kolejności dbać o interesy swoich członków, nawet jeśli projekt odnawialny lub inwestycja przesyłowa mogłaby przynieść korzyści całemu Pasowi Kolejowemu.Przyznał, że utrzymanie niezależności RRC stanowi nieodłączne wyzwanie, biorąc pod uwagę, że przedsiębiorstwa użyteczności publicznej i inni interesariusze stanowią zdecydowaną większość kierownictwa zarządu zgodnie z przewidywaniami, ale powiedział, że zadaniem pracowników rady będzie przedstawienie niezależnych rekomendacji komitetowi doradczemu, który poinformuje decyzje zarządu RRC.

Do personelu RRC będzie należeć weryfikacja potencjalnych inwestycji w infrastrukturę i planów podziału mocy, częściowo po to, aby upewnić się, że mają one sens w całym pasie kolejowym.

„Będzie to zespół starszych inżynierów, którzy kierują procesami obejmującymi grupę roboczą złożoną z różnych interesów” – powiedział Rose.„Mamy nadzieję, że pracownicy działają wtedy niezależnie od wpływu, jaki może mieć zarząd, i wpływu, jaki może mieć komitet zarządzający”.

Jeśli RCA zatwierdzi wniosek w normalnym sześciomiesięcznym oknie, RRC może być obsadzone i gotowe do rozpoczęcia pracy nad swoim pierwszym długoterminowym planem zintegrowanych zasobów dla sieci regionalnej w przyszłym roku.Ostateczny plan jest jeszcze prawdopodobnie oddalony o trzy lub cztery lata, oszacowała Rose.

Zgłoszenia RRC wymagają 12-osobowego personelu i budżetu w wysokości 4,5 miliona dolarów w 2023 r., opłaconego przez przedsiębiorstwa użyteczności publicznej.

Chociaż często jest to bardzo techniczne i biurokratyczne, problemy związane z tworzeniem organizacji zajmującej się niezawodnością elektryczną Railbelt – być może RRC – dotykają teraz wszystkich w Railbelt i według Rose prawdopodobnie staną się ważniejsze.

„Gdy przechodzimy od transportu paliw kopalnych i ciepła do transportu elektrycznego i ciepła, energia elektryczna będzie dotykać jeszcze większej części naszego życia i jest więcej interesariuszy, którzy muszą być jej częścią” – powiedział.